วันอังคารที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2567

 

EP.167 ชายหาดไบ๋ดา


ผมไปเที่ยวที่ประเทศเวียดนามบ่อยถึงบ่อยมากและเป็นประเทศที่ผมได้เดินทางไปเที่ยวมากที่สุดแล้วซึ่งถ้านับดูแล้วก็ไม่ต่ำกว่า 10 ครั้งที่ผมได้ไปเหยียบบนผืนแผ่นดินเวียดนาม โดยการไปแต่ละครั้งผมก็มักจะเจาะไปตามโซนหรือภาคต่างๆ เช่น ครั้งนี้ไปภาคกลาง ครั้งต่อไปก็ภาคเหนือหรือครั้งต่อไปก็ลงสู่ภาคใต้ซึ่งครั้งล่าสุดที่ผมได้ไปเที่ยวเวียดนามก็คือเดือนมิถุนายนที่ผ่านมาและเน้นไปเที่ยวที่เมืองดานังซึ่งอยู่ทางตอนกลางของประเทศ

ดานัง คือ เมืองท่องเที่ยวและเมืองเศรษฐกิจที่สำคัญของเวียดนามโดยในแต่ละปีมีนักท่องเที่ยวต่างชาติแวะเวียนมาเที่ยวที่นี่กันอย่างมากมายซึ่งสถานที่ท่องเที่ยวดังๆก็มักจะมีผู้คนไปเที่ยวกันเป็นจำนวนมากซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ไม่ค่อยถูกโฉลกกับผมมากนัก เพราะว่าผมชอบไปสถานที่แปลกๆที่ผู้คนอาจจะไม่เยอะมากและไม่ได้เป็นที่รู้จักมากนักซึ่งในเมืองดานังก็มีจุดที่นักท่องเที่ยวต่างชาติแทบจะไม่รู้จักกัน เพราะที่นี่ค่อนข้างจะลึกลับซึ่งสถานที่ดังกล่าวก็คือ ชายหาดไบ๋ดา

สำหรับชายหาดไบ๋ดาเป็นจุดที่ไม่ได้มีคณะทัวร์มาลงเหมือนสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆในเมืองดานัง เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะเป็นจุดที่ไปได้ค่อนข้างยากและทางเข้าก็ค่อนข้างเปลี่ยวและไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆทั้งสิ้น โดยการที่จะไปยังชายหาดไบ๋ดาต้องไปด้วยรถส่วนตัวเท่านั้นซึ่งผมก็เลือกเช่ามอเตอร์ไซค์จากที่พักและเมื่อไปถึงก็พบว่าทางเข้าค่อนข้างดูเปลี่ยวจริงๆ

ส่วนบรรยากาศด้านในเมื่อเดินเข้าไปแล้วก็ถือว่าคุ้มค่ากับการที่ได้มา แม้ว่าจะไม่มีชายหาดสวยๆให้ได้เดินเล่นแต่น้ำทะเลที่นี่ถือว่าค่อนข้างสวยใสเลยทีเดียวและจุดที่เป็นเอกลักษณ์เด่นก็คือ จำนวนโขดหินที่ตั้งอยู่อย่างเรียงรายซึ่งมีทั้งโขดหินเล็กและใหญ่สลับกันไปซึ่งถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นจุดท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงมากนัก แต่ผมก็สังเกตุได้ว่ามีผู้คนไปเที่ยวกันไม่น้อยแต่ส่วนใหญ่ก็คือคนท้องถิ่นชาวเวียดนามนั่นเองซึ่งส่วนใหญ่จะมากันเป็นกลุ่มเพื่อนหรือกลุ่มครอบครัว บางคนก็เล่นน้ำอย่างสนุกสนาน บางคนก็มานั่งรับลมพูดคุยอย่างเป็นกันเองซึ่งบรรยากาศก็ดูมีความคึกคักไม่น้อยเลยทีเดียว


ทางเดินเข้าไปยังชายหาดไบ๋ดาซึ่งดูค่อนข้างเปลี่ยว
ส่วนทางเดินก็ไม่ได้เป็นทางแบบเรียบๆ

บรรยากาศของชายหาดไบ๋ดาซึ่งดูค่อนข้างสวยงามไม่น้อย
โดยเอกลักษณ์ก็คือ โขดหินน้อยใหญ่จำนวนมาก

นักท่องเที่ยวมาเล่นน้ำคลายร้อนกันอย่างสนุกสนาน
ซึ่งคนที่มาเที่ยวที่นี่ก็เป็นคนท้องถิ่นแทบทั้งหมด

แม้ไม่มีชายหาดทอดยาวให้เดินเล่น
แต่ก็มีโขดหินมากมายให้ได้ถ่ายรูป

ผมยืนอยู่บนโขดหินและมองออกไปไกลสุดตา
ก็ได้พบกับภาพของตึกที่ตั้งอยู่ในตัวเมืองดานัง

นักท่องเที่ยวบางส่วนที่ไม่ได้เล่นน้ำก็มานั่งพูดคุย
และนำอาหารมานั่งทานกัน

ผมเดินสำรวจไปรอบๆก็เห็นเปลที่คนนำมาผูกกับต้นไม้
เพื่อเอาไว้สำหรับนอนพักผ่อนแบบชิวๆ


คลิปวีดีโอ


เขียนโดย MarkMetalFootballTravel
1 ตุลาคม 2567

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น