MarkMetalFootballTravel: ฟิลิปปินส์

EP.105 ไก่ทอดร้านโจลิบี

ก่อนอื่นต้องขอสารภาพแบบตามตรงเลยว่า สิ่งที่ผมไม่ถนัดที่สุดของการรีวิวเรื่องราวต่างๆก็คือ เรื่องอาหารการกิน คลิปยูทูปหรือจะเป็นด้านงานเขียนลงบล็อกก็ไม่ค่อยที่จะมีเรื่องของอาหารการกินให้ท่านผู้ชมได้ดูและชมกันเท่าไหร่นัก แต่ถึงอย่างไรก็ตามในปัจจุบันเรื่องราวเกี่ยวกับอาหารการกินผมก็ได้อัพลงในโหมดคลิปสั้นของช่องยูทูป ส่วนเรื่องงานเขียนก็ถือว่าบทความนี้จะเป็นบทความแรกที่ผมจะมาบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับด้านอาหารการกินให้ผู้อ่านทุกท่านได้อ่านกันครับ

สำหรับอาหารการกินที่ผมขอหยิบยกมาในครั้งนี้ก้จะเป็นอาหารฟาสฟู้ดทั่วๆไปซึ่งก็แน่นอนครับว่ามันคงไม่แปลกอะไร เพราะที่เมืองไทยก็มีร้านฟาสฟู้ดให้ได้เลือกสรรกันอย่างมากมาย แต่ในบทความนี้ผมจะมานำเสนอร้านฟาสฟู้ดในประเทศเพื่อนบ้านอาเซียนของเราอย่างฟิลิปปินส์ โดยร้านฟาสฟู้ดในฟิลิปปินส์ต้องถือว่ามีชื่อเสียงโด่งดังและได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายไปทั่วโลก โดยร้านฟาสฟู้ดนี้ก็มีชื่อว่า ร้านโจลิบี

ร้านโจลิบีเป็นร้านฟาสฟู้ดสัญชาติฟิลิปปินส์ โดยมีเมนูเด็ดที่เป็นจุดขายก็คือ ไก่ทอด ซึ่งร้านโจลิบีเริ่มเปิดขายเป็นครั้งในปี 1978 โดยผู้ก่อตั้งเป็นชายชาวฟิลิปปินส์เชื้อสายจีนที่มีนามว่า โทนี่ ตัน โดยเขาได้เปลี่ยนธุรกิจจากการขายไอศครีมมาเป็นร้านอาหารแบบฟาสฟู้ดและกิจการเริ่มเจริญรุ่งเรืองโดยในช่วงแรกมีร้านโจลิบีในกรุงมะนิลาประมาณ 7 สาขาและปัจจุบันก็ขยายกิจการจนใหญ่โตและมีร้านโจลิบีในประเทศฟิลิปปินส์ไปทั่วประเทศทุกหัวระแหง

ส่วนในยุคปัจจุบันร้านโจลิบีได้ขยายสาขาออกไปยังต่างประเทศด้วยเช่นกัน โดยมีสาขาทั้งในประเทศเวียดนาม โซนตะวันออกกลาง เอเชียตะวันออกอย่างในฮ่องกง รวมไปถึงสาขาในทวีปอเมริกาเหนือและประเทศในยุโรปอย่างเช่น สเปน อิตาลี สหราชอาณาจักร ส่วนเมนูอาหารของทางร้านก็มีหลากหลายดีครับไม่ว่าจะเป็น เมนูข้าวไก่ทอดที่ทานคู่กับน้ำเกรวี่รสเด็ด แฮมเบอร์เกอร์เนื้อวัวราดด้วยมายองเนส เมนูสปาเกตตี้รวมไปถึงของหวานอย่างเช่น ไอศครีม

โจลิบี คือ ร้านอาหารฟาสฟู้ดสัญชาติฟิลิปปินส์

โดยเริ่มก่อตั้งในปี 1978 และปัจจุบันได้รับความนิยมอย่างมาก

เมนูของร้านโจลิบีมีเยอะไม่แพ้ร้านเคเอฟซีหรือแมคโดนัลด์

เมนูเด่นๆก็มีสปาเกตตี้ ข้าวไก่ทอดทานคู่กับน้ำเกรวี่

ผมสั่งข้าวไก่ทอดกับน้ำเกรวี่มาทาน

สนนราคาจานนี้ก็อยู่ที่ประมาณ 60 - 70 บาท

บรรยากาศในร้านโจลิบีซึ่งจะมีผู้คนแวะเวียนมาไม่ขาดสาย

โดยส่วนมากจะเป็นกลุ่มคนชั้นกลางในประเทศฟิลิปปินส์

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

20 มิถุนายน 2566

EP.106 นั่งรถจี๊ปนีย์ที่ฟิลิปปินส์

การเดินทางท่องเที่ยวต่างแดนของผมไม่ได้มีแค่ไปเห็นแลนด์มาร์กหรือสถานที่ท่องเที่ยวเด่นๆของประเทศเหล่านั้น เพราะการท่องเที่ยวประเภทนี้ก็เสมือนเราเป็นนักท่องเที่ยวที่ไปกับกรุ๊ปทัวร์ที่แค่ให้ได้ไปเห็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญในระยะเวลาสั้นๆแล้วก็ถูกเรียกขึ้นรถเพื่อให้ไปยังจุดหมายอื่นๆเพื่อให้ครบกำหนดการ แต่ตัวผมมีสไตล์การท่องเที่ยวที่เป็นรูปแบบของนักเดินทางแบกเป้เที่ยว นั่นจึงทำให้การเที่ยวต่างแดนของผมจะมีมากกว่าการไปเที่ยวตามแลนด์มาร์กดังๆที่ผู้คนนิยมไปกันซึ่งสิ่งที่มีมากกว่านั้นก็คือ การไปเรียนรู้และเข้าถึงวัฒนธรรมท้องถิ่นของแต่ละประเทศนั่นเอง

โดยช่วงเดือนเมษายนที่ผ่านมา ผมได้แบกเป้ไปเที่ยวที่ฟิลิปปินส์ซึ่งเป็นครั้งแรกของผมที่ได้ไปเยือนดินแดนตากาล็อก การไปที่ฟิลิปปินส์ก็ไม่ต่างจากที่อื่นๆที่ผมได้ไปครับซึ่งนั่นก็คือการไปสัมผัสและเข้าถึงวิถีชีวิตของผู้คนท้องถิ่น โดยวิธีที่จะได้ซึมซับได้ง่ายดายที่สุดก็คือการนั่งรถโดยสารสาธารณะของฟิลิปปินส์ซึ่งก็คือ การนั่งรถจี๊ปนีย์ ซึ่งเปรียบกับบ้านเราก็คงอารมณ์ประมาณนั่งรถสองแถวโดยสารยังไงอย่างนั้น

สำหรับรถจี๊ปนีย์จัดว่าเป็นรถโดยสารสาธารณะที่ได้รับความนิยมอย่างสูงและเป็นหนึ่งในเอกลักษณ์ของฟิลิปปินส์เลยทีเดียว โดยคำว่า จี๊ปนีย์ มาจากการรวมคำในภาษาอังกฤษซึ่งคำว่า จี๊ป ก็มาจากรถจี๊ป ส่วนคำว่า นีย์ ก็แปลว่าเข่า เนื่องรถจี๊ปนีย์เป็นรถโดยสารที่ผู้โดยสารจะต้องนั่งชิดติดจนแออัดและเข่าชนกันนั่นเอง ส่วนจุดกำเนิดของรถจี๊ปนีย์นั้นก็มาจากทหารอเมริกันที่ใช้ฟิลิปปินส์เป็นฐานทัพได้ใช้รถจี๊ปนีย์เป็นพาหนะในยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 พอสงครามยุติลงรถจี๊ปนีย์ก็ถูกดัดแปลงจากรถที่ใช้ในสงครามมาใช้เป็นรถไว้สำหรับโดยสาร

ตอนที่ผมพักอยู่ในกรุงมะนิลาก็มีโอกาสได้ใช้บริการรถจี๊ปนีย์เพราะต้องการสัมผัสและเข้าถึงวิถีชีวิตของคนท้องถิ่น โดยครั้งแรกที่ได้ทดลองนั่งก็ต้องยอมรับเลยว่าค่อนข้างเกิดอาการ มึนงง อยู่พอสมควรทั้งบรรยากาศบนรถ ลักษณะของตัวรถ รวมไปถึงระบบการจ่ายเงินค่าโดยสาร แต่เท่าที่ผมสังเกตุได้ก็พบว่าลักษณะของตัวรถจะเป็นที่นั่งเบาะยาวและมีขนาดยาวกว่ารถสองแถวของบ้านเรา แต่ความกว้างนั้นดูแคบกว่าทำให้เข่าของผู้โดยสารจะชนกันพอดี ส่วนข้างรถจะมีการวาดภาพซึ่งเป็นความเชื่อทางศาสนาคริสต์และมีสีสันที่ดูฉูดฉาดเป็นเอกลักษณ์

ขณะที่ออดหรือกริ่งก็ไม่ได้มีเหมือนรถสองแถวบ้านเรา เวลาถึงจุดที่ต้องการจะลงก็ให้ตะโกนบอกกับคนขับ ส่วนวิธีการจ่ายเงินก็แตกต่างจากบ้านเรา เพราะเวลาจะจ่ายเงินก็จะเป็นการจ่ายเงินแบบส่งต่อๆกันไปอย่างถ้าเรานั่งอยู่ท้ายรถก็จะต้องส่งเงินไปให้กับผู้โดยสารที่นั่งด้านในส่งต่อไปเรื่อยๆจนไปถึงมือของคนขับ โดยการนั่งรถจี๊ปนีย์ครั้งแรกของผมต้องถือว่าน่าตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยซึ่งผมก็ไม่มีจุดหมายว่าจะไปลงที่ไหน สุดท้ายก็นั่งไปเรื่อยๆพอถึงย่านเขตเมืองเก่าอินทรามูรอสเลยเลือกลงที่จุดนี้แล้วจ่ายเงินกับคนขับซึ่งผมจำไม่ได้ว่าจ่ายเป็นเงินกี่เปโซแต่เมื่อมาตีเป็นเงินไทยก็จะอยู่ที่ราวๆ 24 บาทเท่านั้น

รถจี๊ปนีย์เป็นหนึ่งในเอกลักษณ์ของประเทศฟิลิปินส์

และเป็นรถโดยสารที่ได้รับความนิยมอยู่พอสมควร

รถจี๊ปนีย์จะมีความยาวกว่ารถสองแถวของบ้านเรา

แต่ที่นั่งผู้โดยสารจะแคบกว่า

ชาวฟิลิปปินส์มักนิยมเดินทางด้วยรถจี๊ปนีย์

เนื่องจากมีราคาถูก โดยค่าโดยสารจะคิดตามระยะทาง

คนขับรถจี๊ปนีย์ต้องมีความชำนาญพอสมควร

ทั้งการจดจำหน้าผู้โดยสารและเรื่องสภาพการจราจรในกรุงมะนิลา

วิธีการจ่ายเงินก็ดูแตกต่างจากเมืองไทย โดยคนที่นั่งท้ายๆ

เวลาจ่ายเงินก็ต้องส่งต่อให้คนแถวในเพื่อส่งไปเรื่อยๆจนถึงมือคนขับ

ตอนที่ผมนั่งรถจี๊ปนีย์ก็มีจังหวะที่คนขับรถแวะเติมน้ำมัน

ซึ่งราคาน้ำมันที่ฟิลิปปินส์ก็ไม่ได้ถูกเท่าไหร่นัก

ผมนั่งรถไปแบบไม่มีจุดหมาย แต่สุดท้ายมาลงแถวย่านเมืองเก่า

โดยค่าโดยสารที่จ่ายไปตีเป็นเงินไทยประมาณ 24 บาท

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

8 กรกฎาคม 2566

EP.108 อ่าวมะนิลา

กรุงมะนิลา คือ เมืองหลวงของประเทศฟิลิปปินส์ซึ่งก็ดูไม่แตกต่างจากเมืองหลวงของประเทศอื่นๆทั่วโลกครับที่มักจะเต็มไปด้วยความแออัดความวุ่นวายของการสัญจรบนท้องถนน รวมไปถึงความหนาแน่นของประชากรที่อาศัยอยู่กันมากมาย แต่สิ่งที่เป็นปัญหาที่น่าหงุดหงิดเหล่านี้ต่างก็แลกมาด้วยความเจริญและความศิวิไลช์ที่จะมีมากกว่าตามเมืองชนบทอยู่หลายเท่าตัว นอกจากนั้นอัตราการจ้างงานของเมืองหลวงก็จะมีจำนวนมากกว่าตามชนบทอีกด้วยเช่นกัน

ผู้คนที่อาศัยอยู่ในกรุงมะนิลาหลายชีวิตต่างก็ดิ้นรนกันไปครับทั้งนี้ก็เพื่อความอยู่รอด หลายคนเดินทางมาจากต่างจังหวัดเพื่อมาหางานทำในกรุงมะนิลา แต่ก็ต้องพยายามอดทนกับวิถีชีวิตอันเร่งรีบในเมืองหลวงซึ่งสิ่งเหล่านี้ล้วนสร้างความหงุดหงิดความเคร่งเครียดให้แก่ผู้คนได้เป็นอย่างดีนั่นจึงทำให้กรุงมะนิลาได้มีการสร้างสถานที่ที่จะเป็นแหล่งพักผ่อนและสถานที่ที่เอาไว้หลีกหนีความวุ่นวายจากการจราจรซึ่งสถานที่ที่ผมจะเอ่ยถึงต่อไปนี้ก็คือ อ่าวมะนิลา

อ่าวมะนิลา คือ หนึ่งในสัญลักษณ์ของกรุงมะนิลาโดยในสมัยอดีตเคยเป็นจุดสมรภูมิการรบระหว่างสเปนกับสหรัฐอเมริกา แต่เมื่อเวลาผ่านพ้นไปพื้นที่ของอ่าวมะนิลาก็ได้มีความสำคัญในด้านของการค้า รวมถึงมีความสำคัญทั้งในด้านอุตสาหกรรมและการประมง นอกจากนั้นแล้วก็ยังเป็นหนึ่งในจุดท่องเที่ยวหรือแลนด์มาร์กที่สำคัญของกรุงมะนิลา เนื่องจากบริเวณริมอ่าวมะนิลามีบรรยากาศที่ค่อนข้างสวยงามทำให้เหมาะแก่การมาพักผ่อนเดินชมบรรยากาศเป็นอย่างยิ่ง

สำหรับไฮไลท์สำคัญในการมาเที่ยวชมอ่าวมะนิลาก็คือ การมาชมบรรยากาศของพระอาทิตย์ตกดินในช่วงเวลาเย็นซึ่งว่ากันว่าพื้นที่ของอ่าวมะนิลาเป็นหนึ่งในจุดชมพระอาทิตย์ตกดินได้สวยงามที่สุดของฟิลิปปินส์เลยทีเดียว ทำให้ทั้งคนท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวต่างชาติมักแวะเวียนมาที่อ่าวมะนิลากันอยู่แทบตลอด ส่วนกิจกรรมอื่นๆที่พอเห็นได้บริเวณริมอ่าวมะนิลาก็คือ การเดินออกกำลังกาย การแสดงความสามารถในด้านต่างๆทั้งการเต้น การเล่นดนตรีและอื่นๆอีกมากมาย ซึ่งบรรยากาศต่างๆบริเวณอ่าวมะนิลาก็ได้สร้างความผ่อนคลายให้แก่ผู้คนและได้หลีกเลี่ยงความวุ่นวายจากภายนอกได้เป็นอย่างดี

อ่าวมะนิลา เป็นหนึ่งในแลนด์มาร์กที่สำคัญของกรุงมะนิลา

ในประเทศฟิลิปปินส์

บรรยากาศริมอ่าวมะนิลาในช่วงเวลาเย็นมักจะมีผู้คน

มาเดินเล่นและออกกำลังกายกันในทุกๆวัน

บรรยากาศของอ่าวมะนิลาค่อนข้างสวยงามและดูเงียบสงบ

ซึ่งผิดกับการจราจรด้านนอกที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย

ช่วงเย็นๆหลายคนมักมานั่งชมบรรยากาศของอ่าวมะนิลา

ไม่ว่าจะเป็นคนท้องถิ่นและชาวต่างชาติ

จุดไฮไลท์สำคัญของอ่าวมะนิลาก็คือ การชมพระอาทิตย์ตกดิน

ในช่วงเวลาเย็นซึ่งมีความสวยงามเป็นอย่างมาก

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

21 กรกฎาคม 2566

EP.109 สถานีขนส่งเดา

คำว่า เดา ไม่ได้หมายความว่าการทายแบบสุ่มไปแบบมั่วๆ เพราะคำว่า เดา ในภาษาฟิลิปปินส์คือชื่อของสถานีขนส่งครับ โดยเป็นสถานีขนส่งที่ตั้งอยู่ในจังหวัดปัมปังงาซึ่งตั้งอยู่ห่างจากกรุงมะนิลาไปประมาณเกือบๆ 2 ชั่วโมงซึ่งจากการที่ผมไปสำรวจบรรยากาศมาก็ต้องถือว่าเป็นหนึ่งในสถานีขนส่งที่ค่อนข้างกว้างใหญ่และมีรถบัสโดยสารวิ่งเข้าออกกันอยู่แทบตลอด ส่วนผู้โดยสารก็มีจำนวนมากเช่นกัน ทำให้ที่สถานีขนส่งเดามีความคึกคักเป็นอย่างมากเลยทีเดียว

ผมเก็บบรรยากาศของที่สถานีขนส่งเดามาทั้งในรูปแบบภาพถ่ายและคลิปวีดีโอ โดยมันเป็นการไปเยือนสถานีขนส่งเดาครั้งแรกในชีวิตของตัวผมซึ่งสาเหตุที่ผมได้มาเยือนสถานีขนส่งแห่งนี้นั่นก็เพราะผมต้องการเดินทางไปที่เมืองแองเจเลสหรือที่ชาวต่างชาติมักจะเรียกกันว่า แองเจเลสซิตี้ โดยหากใครต้องการมาที่เมืองแองเจเลสก็ต้องมาลงที่สถานีขนส่งเดานี่แหละเพราะอยู่ใกล้กับเมืองแองเจเลสมากที่สุด โดยระยะห่างจะอยู่กันเพียงแค่ 5 กิโลเมตรเท่านั้น

สำหรัลสถานีขนส่งเดานอกจากจะมีบรรยากาศที่คึกคักแล้วก็ยังมีรถบัสโดยสารเดินทางไปยังเมืองต่างๆที่ตั้งอยู่บนเกาะลูซอนของฟิลิปปินส์ไม่ว่าจะเป็นเมืองหลวงอย่างมะนิลารวมไปถึงเมืองท่องเที่ยวที่สำคัญต่างๆทั้ง บาเกียว บานาเว รวมไปถึงวีกันและอีกหลากหลายเมืองซึ่งการเดินทางในช่วงกลางคืนจะคึกคักมากเพราะมีรถบัสหลายคันที่จะเดินทางไปยังตอนเหนือของเกาะลูซอน ขณะที่บรรยากาศอื่นๆของสถานีก็จะมีจุดของร้านอาหาร ร้านขายขนมขบเคี้ยว ส่วนรอบๆสถานีก็จะเต็มไปด้วยร้านอาหารแนวฟาสฟู้ด รถรับจ้างสาธารณะที่จะเดินทางไปยังเมืองแองเจเลสและสถานที่ใกล้เคียง

สถานีขนส่งเดาเป็นสถานีขนส่งในจังหวัดปัมปังงา

ของประเทศฟิลิปปินส์

บริเวณทางเข้าด้านหน้าของสถานีขนส่งเดา

ซึ่งบรรยากาศคึกคักมากมีรถวิ่งเข้าออกแทบตลอด

บรรยากาศยามค่ำคืนที่สถานีขนส่งเดาจะคึกคักพอสมควร

เพราะมีรถบัสเดินทางตอนกลางคืนให้บริการอยู่หลายคัน

สถานีขนส่งเดามีรถบัสเดินทางไปหลายเมืองบนเกาะลูซอน

ทั้งกรุงมะนิลา บาเกียว บานาเว รวมไปถึงวีกัน

ร้านขายอาหารในสถานีขนส่งมีอยู่ไม่มากนัก

ส่วนใหญ่จะเป็นแนวข้าวราดแกงของทางฟิลิปปินส์

ร้านที่มีเยอะสุดในสถานีขนส่งเดาคือ พวกร้านขายขนมขบเคี้ยว

ซึ่งจะตั้งขายเรียงรายต่อๆกันอยู่หลายร้าน

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

1 สิงหาคม 2566

EP.111 ตลาดคิวเอโป้

ผมไปต่างประเทศทีไรสิ่งที่ต้องแวะไปชมทุกครั้งก็คือ ตลาด เพราะสถานที่นี้คือจุดที่จะทำให้ได้เห็นวิถีชีวิตของผู้คนท้องถิ่นจริงๆซึ่งไม่ได้มีการปรุงแต่งหรือจัดฉากใดๆทั้งสิ้น โดยประเทศที่ผมได้เดินทางไปครั้งล่าสุดก็คือ ฟิลิปปินส์ ซึ่งในประเทศนี้นอกจากใบหน้าของผู้คนจะมีความคล้ายคลึงกับคนไทยอย่างมากแล้ว บรรยากาศของตลาดในประเทศฟิลิปปินส์ก็มีลักษณะที่ไม่แตกต่างจากในเมืองไทยสักเท่าไหร่

ตลาดในประเทศฟิลิปปินส์ที่ผมได้มีโอกาสไปสำรวจบรรยากาศมาก็คือ ตลาดคิวเอโป้ ซึ่งตั้งอยู่ไม่ห่างจากย่านไชน่าทาวน์ของกรุงมะนิลาเท่าไหร่นัก โดยบรรยากาศของตลาดก็เต็มไปด้วยความวุ่นวายและความจอแจของผู้คนซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติของตลาดในแต่ละประเทศ โดยตลาดคิวเอโป้ถือว่าเป็นตลาดใหญ่แห่งหนึ่งของกรุงมะนิลามีสินค้าขายเป็นจำนวนมากทั้งของกินและของใช้มีผู้คนเดินมาซื้อของกันอย่างมากมาย ทำให้ความคึกคักของที่นี่มีอยู่แทบตลอดทั้งวัน

ส่วนจุดบริเวณใกลๆกับตลาดคิวเอโป้ก็จะเป็น โบสถ์คริสต์ ซึ่งอย่างที่เราพอทราบกันมาว่าฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์ทำให้มักจะมีโบสถ์คริสต์ตั้งอยู่อย่างมากมาย ทั้งนี้ก็เพื่อให้ผู้คนได้มาประกอบพิธีทางศาสนาซึ่งวันที่ผมไปเดินสำรวจตลาดก็ได้แวะเข้าไปในโบสถ์คริสต์ซึ่งก็ได้เห็นการประกอบพิธีทางศาสนาของชาวคริสต์โดยที่มีบาทหลวงเป็นผู้นำในการทำพิธี โดยจากที่ผมได้ลองสำรวจจนทั่วก็พบว่าชาวฟิลิปปินส์มีความศรัทธาในศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกอย่างแรงกล้าซึ่งคงไม่ต่างจากคนไทยที่ศรัทธาในศาสนาพุทธและหมั่นทำบุญทำทานกันอยู่เสมอ

ตลาดคิวเอโป้เป็นตลาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ในกรุงมะนิลา

ของประเทศฟิลิปปินส์ โดยตั้งอยู่ใกล้ๆกับโซนไชน่าทาวน์

บรรยากาศที่ตลาดคิวเอโป้ในแต่ละวัน

จะมีผู้คนมาเดินจับจ่ายซื้อของกันเป็นจำนวนมาก

ของที่ขายในตลาดคิวเอโป้มีค่อนข้างหลากหลาย

อย่างร้านนี้จะขายพวกผลไม้และปลา

น้ำผลไม้ปั่นไว้สำหรับทานแก้กระหาย

ในช่วงเวลที่เจอแดดและอากาศอันร้อนระอุ

ร้านอาหารข้างทางสไตล์ฟิลิปปินส์ซึ่งดูน่าจะอร่อย

เพราะมีผู้คนแวะเวียนมาทานกันอย่างต่อเนื่อง

สินค้าที่ขาดไม่ได้เลยตามตลาดของทุกประเทศก็คือ

เสื้อผ้า ซึ่งมีหลากหลายชุดทั้งของผู้ชาย ผู้หญิงและเด็ก

บริเวณด้านนอกรอบๆตลาดจะเป็นจุดจอดของรถรับจ้าง

ซึ่งจะเป็นรถสามล้อเครื่องหรือไตรซิเคิลตามภาษาท้องถิ่น

ใกล้ๆกับตลาดจะเป็นที่ตั้งของโบสถ์คริสต์

ซึ่งที่ฟิลิปปินส์ศาสนาคริสต์คือศาสนาประจำชาติ

ผมไปในช่วงที่มีการประกอบพิธีทางศาสนาพอดี

เลยได้มีโอกาสเก็บภาพบรรยากาศมาส่วนหนึ่ง

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

15 สิงหาคม 2566

EP.121 อนุสาวรีย์อันเดรส

โบนิฟาซิโอ

การไปเที่ยวยังต่างแดนของผมในแต่ละครั้งผมมักจะตั้งเป้าหมายในการเดินทางไว้อยู่ 2-3 อย่าง โดยอย่างแรกคือการเรียนรู้และซึมซับวัฒนธรรมของแต่ละประเทศให้ได้มากที่สุด ส่วนอย่างที่สองคือเดินทางท่องเที่ยวตามสถานที่ต่างๆและอย่างสุดท้ายก็คือการเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของแต่ละประเทศ โดยอย่างหลังนั้นเป็นสิ่งที่ผมชื่นชอบอยู่ไม่น้อยเพราะผมเองก็เป็นคนที่ชอบศึกษาเรื่องราวของประวัติศาสตร์เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

สำหรับการไปเที่ยวที่ฟิลิปปินส์ผมก็มีโอกาสได้ศึกษาประวัติศาสตร์ของประเทศนี้มาอยู่บ้างและพอได้ไปสัมผัสจริงๆก็พบว่าประวัติศาสตร์ของฟิลิปปินส์มีความน่าสนใจอีกมากและหาไม่ได้จากการที่แค่ศึกษาในตำรา โดยในสมัยอดีตนั้นฟิลิปปินส์เคยตกเป็นอาณานิคมของสเปนและก็เป็นเรื่องธรรมดาของชาติที่ตกเป็นอาณานิคมที่สุดท้ายก็ต้องการมีอิสรภาพมีเอกราชในการปกครองตนเองซึ่งประเทศฟิลิปปินส์ก็ไม่แตกต่างจากชาติอื่นๆครับ

สมัยที่ฟิลิปปินส์ตกเป็นเมืองขึ้นของสเปนก็ได้เกิดวีรบุรุษของชาติที่ได้ลุกขึ้นมาต่อสู้และเรียกร้องเอกราชโดยหนึ่งคนที่มีชื่อเสียงก็คือ โฮเซ ริซัล และอีกหนึ่งคนก็คือ อันเดรส โบนิฟาซิโอ ซึ่งได้รับการยกย่องให้เป็น บิดาแห่งการปฏิวัติฟิลิปปินส์ โดยอันเดรส โบนิฟาซิโอ เป็นผู้เริ่มก่อตั้งกลุ่มลับที่มีชื่อว่า กาติปูนัน (Katipunan) ซึ่งก่อตั้งขึ้นมาเพื่อต่อต้านเจ้าอาณานิคมอย่างสเปนและมีเป้าหมายในการนำเอกราชและอิสรภาพมาสู่ชาติฟิลิปปินส์

สำหรับประวัติของอันเดรส โบนิฟาซิโอ ผมอาจจะไม่ขอลงรายละเอียดเจาะลึกอะไรมากแต่ถ้าใครสนใจเกี่ยวกับประวัติของเขาก็สามารถหาอ่านได้จากในกูเกิลซึ่งมีทั้งประวัติส่วนตัว กลุ่มองค์กรลับการติปูนันและเหตุการณ์สำคัญในสมัยยุคปฏิวัติฟิลิปปินส์ซึ่งแม้ว่าสุดท้ายโบนิฟาซิโอจะถูกประหารชีวิตจากชาวฟิลิิปปินส์ด้วยกันในเรื่องความแตกแยกในกลุ่มและข้อหากบฏ แต่ชื่อของเขาก็ถูกจารึกในประวัติศาสตร์ว่าเป็นหนึ่งในวีรบุรุษของชาติฟิลิปปินส์

ปัจจุบันเรื่องราวการรำลึกถึงอันเดรส โบนิฟาซิโอก็สามารถพบเห็นได้ทั่วไปในกรุงมะนิลา โดยในโซนย่านเออร์มิตาใกล้กับศาลาว่าการกรุงมะนิลาก็ได้มีอนุสาวรีย์ของอันเดรส โบนิฟาซิโอและองค์กรลับกาติปูนันตั้งอยู่อย่างโดดเด่น โดยบริเวณจุดนี้จะมีผู้คนชาวฟิลิปปินส์มักมาถ่ายรูปและรำลึกถึงวีรบุรุษของชาติกันพอสมควร ขณะที่บริเวณด้านหลังของอนุสาวรีย์ก็เป็นลานกว้างซึ่งจะมีผู้คนจำนวนมากมานั่งพักผ่อนพูดคุยซึ่งจากการที่ผมลองสังเกตุดูก็จะเป็นกลุ่มวัยรุ่นหนุ่มสาวคนรุ่นใหม่ของฟิลิปปินส์กันซะส่วนใหญ่

อนุสาวรีย์อันเดรส โบนิฟาซิโอ เป็นอนุสาวรีย์ที่รำลึกถึง

วีรบุรุษของชาติฟิลิปปินส์ที่มีนามว่า อันเดรส โบนิฟาซิโอ

นอกจากจะมีรูปปั้นของอันเดรส โบนิฟาซิโอแล้วก็ยังมีรูปปั้นของ

กลุ่มกาติปูนันซึ่งเป็นองค์กรที่ถูกตั้งขึ้นเพื่อเรียกร้องเอกราชจากสเปน

บริเวณด้านหลังของอนุสาวรีย์จะมีธงชาติฟิลิปปินส์

ซึ่งแสดงถึงความเป็นเอกราชของชาติ

พื้นที่ลานกว้างด้านหลังอนุสาวรีย์จะมีผู้คนจำนวนมาก

ออกมาทำกิจกรรมโดยเฉพาะในช่วงเวลาเย็นจะดูคึกคักเป็นอย่างมาก

นอกจากนั้นยังเป็นจุดที่มีรถจี๊ปนีย์จำนวนมาก

ซึ่งจะมาเข้าจอดเพื่อรับส่งผู้โดยสาร

ผมไปถ่ายภาพบรรยากาศตรงกับช่วงเวลาเย็นพอดี

ซึ่งสภาพการจราจรด้านหน้าอนุสาวรีย์ดูวุ่นวายพอสมควร

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

25 ตุลาคม 2566

EP.124 สะพานฮองบอน

กรุงมะนิลาเมืองหลวงของประเทศฟิลิปปินส์จัดว่าเป็นหนึ่งในเมืองหลวงที่มีความแออัดและความหนาแน่นของประชากรที่อยู่ในระดับสูง โดยในพื้นที่แต่ละโซนของกรุงมะนิลาต่างก็มีผู้คนจำนวนมากอาศัยอยู่อย่างหนาแน่นซึ่งในช่วงที่ผมไปเที่ยวอยู่ในกรุงมะนิลาก็พยายามที่จะสำรวจพื้นที่ย่านต่างๆให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ โดยหนึ่งในโซนที่ผมได้มีโอกาสได้ไปสำรวจด้วยตนเองคือพื้นที่โซนดิวิซอเรีย

โซนดิวิซอเรียไม่ได้มีความเจริญและดูหรูหราเหมือนอย่างย่านมากาติ โดยเป็นหนึ่งในโซนที่ดุค่อนข้างแออัดและวุ่นวาย แต่พื้นที่ย่านโซนดิวิซอเรียได้มีหนึ่งในสัญลักษณ์ที่มีมานานไม่ต่ำกว่า 50 ปีซึ่งสิ่งนั้นก็คือ สะพานฮองบอน ซึ่งเป็นสะพานที่เอาไว้ใช้ข้ามคลองเอสเตโรและยังเป็นจุดที่เชื่อมต่อกันระหว่างฝั่งดิวิซอเรียกับย่านไชน่าทาวน์ของกรุงมะนิลาอีกด้วย

โดยจากการที่ผมลงสำรวจพื้นที่ดูก็พบว่าพื้นที่บริเวณสะพานฮองบอนยังไม่ค่อยได้รับการปรับปรุงจากทางการของฟิลิปปินส์เท่าไหร่นัก โดยตัวสะพานก็ดูเก่าทรุดโทรมไปตามกาลเวลาแต่ปัจจุบันก็ยังคงมีผู้คนเดินสัญจรไปกันมาระหว่าง 2 ฝั่งกันทุกๆวัน แต่บรรยากาศรอบๆสะพานอาจจะดูไม่น่าอภิรมย์มากเท่าไหร่ เพราะพื้นที่ของคลองเอสเตโรดูค่อนข้างสกปรกทั้งน้ำที่เน่าเสียจนกลายเป็นสีดำรวมไปถึงจำนวนขยะที่ลอยเกลื่อน

นอกจากนั้นก็จะเห็นพวกตึกเก่าๆที่ตั้งอยู่รอบๆซึ่งก็คือที่อยู่อาศัยอารมณ์ประมาณพวกแฟลตราคาถูกที่ผู้คนจะอยู่กันค่อนข้างแออัดรวมถึงยังมีกลุ่มคนเร่ร่อนให้เห็น โดยจากที่ผมได้ไปเห็นกับตาตนเองก็ยอมรับว่ากรุงมะนิลายังมีหลายพื้นที่ที่ยังเป็นโซนแออัดและความเป็นอยู่ของผู้คนยังค่อนข้างลำบากซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็คือความจริงที่เกิดขึ้นในฟิลิปปินส์และในประเทศกำลังพัฒนาและด้อยพัฒนาอีกหลากหลายประเทศ

สะพานฮองบอนเป็นสะพานที่ใช้ข้ามคลองเอสเตโร

โดยตั้งอยู่ในกรุงมะนิลาของประเทศฟิลิปปินส์

สะพานฮองบอนเป็นสะพานเก่าแก่มีอายุไม่ต่ำกว่า 50 ปี

โดยเป็นสะพานที่เชื่อมต่อระหว่างฝั่งดิวิซอเรียกับย่านไชน่าทาวน์

ในแต่ละวันจะมีผู้คนเดินผ่านสัญจรบนสะพานกันอยู่ตลอด

พื้นที่ของคลองเอสเตโรในปัจจุบันกลายเป็นคลองที่เน่าเสีย

เพราะไม่ได้รับการดูแลจากทางภาครัฐ

ย่านดิวิซอเรียเป็นอีกหนึ่งย่านของกรุงมะนิลา

ที่มีความแออัดและความหนาแน่นของผู้คน

ผมเดินสำรวจพื้นที่ก็ได้เจอกับแม่ลูก 3 คนที่กำลัง

ขอเงินจากผู้ที่เดินผ่านสัญจรไปมา

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

18 พฤศจิกายน 2566

EP.134 สำรวจบรรยากาศย่านมากาติ

ชาวฟิลิปปินส์มักจะมีความภาคภูมิใจที่พร้อมจะนำเสนอต่อชาวโลกอยู่หลายเรื่อง แต่ถ้าเป็นจุดขายเด่นๆที่บรรดาชาวฟิลิปปินส์พร้อมจะโปรโมทก็คงหนีไม่พ้นเรื่องของนางงาม รวมถึงเรื่องความโดดเด่นในทักษะการพูดภาษาอังกฤษ ความเก่งกาจในกีฬาบาสเกตบอลและอีกหนึ่งประเด็นหลักที่ชาวฟิลิปปินส์ภาคภูมิใจกันเป็นอย่างมากก็คือ ย่านมากาติ ซึ่งเป็นพื้นที่โซนนึงซึ่งตั้งอยู่ในกรุงมะนิลาเมืองหลวงประเทศ

ย่านมากาติ ถ้าพูดให้เห็นภาพง่ายๆก็คือ ย่านเศรษฐกิจและย่านธุรกิจที่สำคัญของกรุงมะนิลา ถ้าให้เปรียบเทียบกับกรุงเทพมหานครบ้านเราก็คงจะเป็นประมาณย่านสีลม โดยพื้นที่ย่านมากาติจากที่ผมได้ลงสำรวจพื้นที่ด้วยตนเองก็พบว่าเป็นจุดที่จะเต็มไปด้วยตึกอาคารต่างๆมากมายซึ่งส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับเรื่องของธุรกิจและสถาบันการเงิน นอกจากนั้นก็จะมีทั้งโรงแรมระดับ 4-5 ดาว ร้านอาหารระดับหรูตั้งเรียงรายกันให้เห็น

ส่วนจุดของทางเดินเท้าก็มีความเป็นระเบียบสวยงาม โดยที่ไม่มีรถเข็นขายของมาตั้งให้เกะกะไม่มีมอเตอร์ไซค์มาวิ่งบนทางเท้า ทำให้คนเดินเท้าสามารถเดินได้แบบสะดวกสบายส่วนการข้ามถนนของบริเวณย่านมากาติก็จะมีการใช้อุโมงค์ทางคนเดินลอดแทนการสร้างสะพานลอยหรือจุดของทางม้าลายซึ่งเป็นการลดการเกิดอุบัติเหตุได้อย่างดีเยี่ยม ส่วนการจราจรบนย่านมากาติก็ถือว่าไม่ได้แตกต่างจากพื้นที่อื่นๆในมะนิลามากนัก เพราะมีรถยนต์สัญจรผ่านเป็นจำนวนมากและมีปัญหารถติด แต่สิ่งที่แตกต่างก็คือพวกรถสองแถวโดยสารอย่าง จี๊บนีย์ มีให้เห็นกันค่อนข้างน้อย

โดยผมใช้เวลาในการเดินสำรวจย่านมากาติราวๆ 2 ชั่วโมงซึ่งผมเองก็ไม่แปลกใจว่าทำไมคนฟิลิปปินส์ถึงภูมิใจกับ ย่านมากาติ กันนักหนา เพราะด้วยพื้นที่และบรรยากาศที่ดูหรูหราทันสมัยซึ่งถ้ามองเผินๆก็เหมือนกับว่ากำลังเดินอยู่ในประเทศที่พัฒนาแล้ว นี่จึงเป็นเหตุผลหลักที่ชาวฟิลิปปินส์พร้อมใจที่จะนำเสนอพื้นที่ย่านมากาติออกสู่สายตาชาวโลก แม้ว่าตามข้อเท็จจริงแล้วพื้นที่ย่านมากาติก็เป็นเพียงแค่พื้นที่โซนเดียวของกรุงมะนิลาที่ดูเจริญและเป็นระเบียบสวยงามซึ่งแตกต่างจากพื้นที่โซนอื่นๆซึ่งยังคงมีปัญหาอยู่อย่างมากมาย

ย่านมากาติ เปรียบได้ดั่งตู้โชว์ของกรุงมะนิลา

ซึ่งชาวฟิลิปปินส์มีความภาคภูมิใจกับพื้นที่โซนนี้กันเป็นอย่างมาก

พื้นที่ย่านมากาติจะดูเป็นระเบียบสวยงาม

โดยจะเป็นที่ตั้งของตึกอาคารและสำนักงานต่างๆมากมาย

จุดของทางเท้าจะมีความสวยงามและเป็นระเบียบ

โดยไม่มีมอเตอร์ไซค์มาวิ่งหรือแม่ค้านำรถเข็นมาตั้งให้เกะกะ

ป้ายบอกพิกัดและสถานที่ต่างๆในพื้นที่ย่านมากาติ

อุโมงค์ทางคนเดินลอดเป็นจุดที่ผู้คน

ใช้ข้ามถนนในพื้นที่ย่านมากาติ

เมื่อมีอุโมงค์ทางคนเดินลอดก็ไม่จำเป็นต้องมีสะพานลอย

หรือแม้กระทั่งทางม้าลาย

ลานสาธารณะย่านมากาติจะเป็นจุดที่ผู้คนมักจะมานั่งพักผ่อน

ซึ่งมีทั้งพนักงานบริษัทรวมถึงประชาชนทั่วไป

รถสองแถวจี๊บนีย์มีให้เห็นน้อยลงในย่านมากาติ

และจะเห็นพวกรถหรูจากต่างประเทศได้มากขึ้น

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

27 มกราคม 2567

EP.138 สุสานทหารอเมริกัน

แห่งกรุงมะนิลา

สหรัฐอเมริกาเคยได้เข้ามาครอบครองฟิลิปปินส์เป็นระยะเวลาเกือบ 50 ปีแม้ว่าจะน้อยกว่าที่สเปนครอบครองฟิลิปปินส์อยู่หลายเท่าตัว แต่อิทธิพลของอเมริกาส่งผลมากกว่าอิทธิพลของสเปนอยู่หลายเท่าตัวนั่นจึงทำให้ฟิลิปปินส์ได้รับวัฒนธรรมแบบอเมริกันมาอยู่มาพอสมควร สิ่งที่เห็นได้ชัดก็คือเรื่องของกีฬาบาสเกตบอลและความนิยมในแบรนด์ยี่ห้อไนกี้ซึ่งแม้ปัจจุบันฟิลิปปินส์มีเอกราชเป็นของตนเองแล้ว แต่อิทธิพลจากอเมริกาก็ยังคงมีในประเทศนี้อยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว

โดยถ้าหากย้อนกลับไปในยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 ฟิลิิปปินส์ก็เป็นอีกหนึ่งชาติอยู่ร่วมเดียวกับทางสหรัฐอเมริกาซึ่งก็คือฝ่ายสัมพันธมิตร โดยฟิลิปปินส์เป็นหนึ่งในฐานทัพสำคัญของกองทัพอเมริกาโดยมีศึกสงครามใหญ่ๆที่อเมริกาสู้รบกับทางฝ่ายอักษะทั้งสมรภูมิในทะเลจีนใต้หรือการสู้รบทางมหาสมุทรแปซิฟิกและก็แน่นอนครับว่าเมื่อมีสงครามเกิดขึ้นสิ่งที่เป็นผลตามมาก็คือความสูญเสีย โดยสมรภูมิการสู้รบในยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 ก็ได้มีทหารของฝ่ายอเมริกันและฟิลิปปินส์ล้มตายกันไปไม่น้อย

เมื่อมีเหตุทหารเสียชีวิตในช่วงสงคราม แน่นอนว่าสิ่งที่ตามมาในภายหลังก็คือการสดุดีให้เกียรติแก่บรรดาทหารผู้กล้าหาญผู้เสียสละชีวิตในยุคสงคราม โดยสิ่งที่เป็นการไว้อาลัยและรำลึกแก่บรรดาวีรบุรุษที่เสียชีวิตในสงครามก็คือการสร้างสุสาน โดยที่กรุงมะนิลาเมืองหลวงของฟิลิปปินส์ก็มีสุสานทหารที่เสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่ 2 ด้วยเช่นกัน โดยสุสานทหารแห่งนี้จะเน้นบรรดาทหารอเมริกันที่เสียชีวิตจากยุคสงคราม แต่ก็มีทหารจากฝ่ายสัมพันธมิตรของชาติอื่นๆปะปนมาบ้างทั้งฟิลิปปินส์ ออสเตรเลีย อินเดีย

ปัจจุบันสุสานทหารอเมริกันในกรุงมะนิลาเปิดให้นักท่องเที่ยวได้เข้าชมกันฟรีในทุกๆวัน แต่ก่อนที่จะเข้าไปชมก็จะมี รปภ.เข้ามาสอบถามพูดคุยเล็กน้อยและทางที่ดีควรนำพาสปอร์ตติดตัวไปด้วยเพราะเจ้าหน้าที่จะทำการขอดูเพราะสถานที่แห่งนี้อยู่ในความดูแลจากหน่วยงานของภาครัฐและอีกประการนึงคือการที่เป็นสุสานทหารทำให้การเข้าไปเที่ยวชมควรดูด้วยความสำรวมและให้เกียรติสถานที่ทั้งนี้ก็เพื่อเป็นการให้เกียรติแก่ผู้วายชนม์ซึ่งพวกเขาทั้งหมดต่างก็เป็นวีรบุรุษผู้เสียสละชีพจากยุคสงครามด้วยกันทั้งสิ้น

สุสานทหารอเมริกันแห่งกรุงมะนิลาเป็นสถานที่รำลึกถึง

บรรดาวีรบุรุษที่เสียสละชีวิตในยุคสงครามโลกครั้งที่ 2

บรรยากาศภายในพื้นที่จะเต็มไปด้วยไม้กางเขน

ซึ่งเปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของการไปสู่สุคติตามหลักศาสนาคริสต์

เนื้อที่ของสุสานทหารมีความกว้างพอสมควร

และมีการจัดระเบียบจนดูสะอาดสวยงาม

บริเวณด้านตรงกลางของสุสานทหารที่กรุงมะนิลา

จะมีเหมือนกันอนุสาวรีย์ซึ่งมีความเกี่ยวกับทางการทหาร

แผนผังการสู้รบในยุคสงครามโลกครั้งที่ 2

.ซึ่งเหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 15 -20 มิถุนายน 1944

รายชื่อทั้งหมดของนายทหารที่เสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่ 2

ซึ่งจะมีการบอกยศ หน่วยที่สังกัด

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkmetalfootallTravel

1 มีนาคม 2567

EP.147 สวนไรซาล

ในช่วงนี้ผมเชื่อว่าผู้อ่านหลายๆท่านน่าจะมีความรู้สึกที่คล้ายๆกันนั่นก็คือ รู้สึกร้อนระอุกับสภาพอากาศของเมืองไทยในปัจจุบันเป็นอย่างมากนะครับซึ่งผมเองก็รู้สึกร้อนไม่ต่างอะไรจากท่านผู้อ่าน โดยในปีนี้มีข้อมูลที่บ่งชี้ว่าสภาพอากาศจะร้อนมากเป็นพิเศษโดยเฉพาะในพื้นที่ของทวีปเอเชียซึ่งไม่เฉพาะไทยที่ได้รับกระทบ แต่ยังมีชาติอื่นๆในทวีปเอเชียที่ได้รับผลกระทบจากสภาพอากาศที่ร้อนระอุแบบนี้อีกมากมาย

เมื่อเจออากาศร้อนผมก็เห็นผู้คนมากมายต่างก็สรรหาวิธีที่จะดับร้อน บางคนก็เลือกที่จะอาบน้ำบ่อยๆ บางคนก็เลือกที่จะไปเดินตากแอร์ในห้างสรรพสินค้า ส่วนบางคนก็เลือกที่จะไปหาจุดพักผ่อนในสวนสาธารณะ โดยในประเทศฟิลิปปินส์ก็ถือว่าเป็นประเทศที่ต้องประสบกับภาวะอากาศอันร้อนระอุยิ่งในเมืองหลวงอย่างกรุงมะนิลาที่เต็มไปด้วยความแออัดของผู้คน ทำให้หลายคนเลือกที่จะไปหาจุดผ่อนคลายซึ่งสิ่งที่สามารถตอบโจทย์ของพวกเขาได้นั่นก็คือ สวนสาธารณะ

สำหรับสวนสาธารณะชื่อดังและมีขนาดใหญ่มากที่สุดในกรุงมะนิลาก็คือ สวนไรซาล ซึ่งถูกสร้างขึ้นในปี 1913 เพื่อเป็นเกียรติและอุทิศให้แก่ โฮเซ่ ริซาล ซึ่งเป็นวีรบุรุษของชาติฟิลิปปินส์ซึ่งเขามีบทบาทสำคัญในการต่อต้านสเปนและมีเป้าหมายในการปลดแอกฟิลิปปินส์ให้หลุดพ้นจากการเป็นอาณานิคมของสเปน โดยถึงแม้ว่าเขาจะถูกประหารชีวิตแต่อีก 2 ปีต่อมาหลังการตายของเขา ฟิลิปปินส์ก็สามารถประกาศเอกราชได้เป็นผลสำเร็จ หลังจากที่ตกเป็นอาณานิคมของสเปนมายาวนานกว่า 350 ปี

ส่วนในยุคปัจจุบันของสวนไรซาลก็ได้กลายเป็นสวนสาธารณะแห่งชาติและในแต่ละวันจะมีผู้คนจำนวนมากเข้ามาทำกิจกรรมภายในสวนไรซาล ส่วนบรรยากาศจากการที่ผมไปเดินสำรวจมาก็พบว่าด้านภายในจะมีจุดของอนุสาวรีย์โฮเซ่ ริซาลตั้งอยู่บริเวณจุดทางเข้าด้านหน้าอย่างโดดเด่น รวมไปถึงธงชาติฟิลิปปินส์ผืนใหญ่ที่แสดงถึงการประกาศอิสรภาพจากสหรัฐอเมริกาในปี 1941 ส่วนจุดอื่นๆก็จะมีรูปปั้นของบุคคลสำคัญของทางฟิลิปปินส์ตั้งเรียงรายต่อกันและกิจกรรมที่สามารถพบเห็นได้ในทุกวัน คือ น้ำพุเริงระบำซึ่งในตอนกลางคืนจะมีการเปิดไฟแสงสีสวยงาม ส่วนในทุกๆวันอาทิตย์จะมีการแสดงมินิคอนเสิร์ตซึ่งสร้างความเพลิดเพลินให้แก่ผู้คนได้เป็นอย่างดี

สวนไรซาล คือ สวนสาธารณะขนาดใหญ่ของกรุงมะนิลา

โดยด้านหน้าจะมีรูปปั้นของ โฮเซ่ ริซาล ตั้งอยู่อย่างโดดเด่น

บรรยากาศภายในสวนสาธารณะค่อนข้างมีขนาดใหญ่

และในทุกๆวันจะมีผู้คนมาทำกิจกรรมกันอย่างมากมาย

บรรยากาศในช่วงเย็นของสวนไรซาล

จะเต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมาก

ช่วงเย็นที่ผมได้ลงพื้นที่สำรวจก็จะเจอผู้คนมากมาย

ซึ่งมีทั้งมานั่งพูดคุยและมาวิ่งออกกำลังกาย

น้ำพุเริงระบำ คือ หนึ่งในไฮไลท์เด็ดของสวนไรซาล

ซึ่งยามค่ำคืนจะมีการเปิดไฟแสงสีสวยงาม

การเล่นหมากรุกเป็นสิ่งที่สามารถพบเห็นได้ในสวนไรซาล

โดยกลุ่มผู้เล่นก็มักจะเป็นกลุ่มผู้ชายวัยกลางคน

บริเวณด้านหน้าตรงอนุสาวรีย์โฮเซ่ ริซาล

จะเป็นจุดที่หลายคนมักจะนิยมมาถ่ายรูปกัน

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

3 พฤษภาคม 2567

EP.159 พิพิธภัณฑ์คลาร์ก

ผมไปเที่ยวฟิลิปปินส์ครั้งแรกก็ตอนเดือนเมษายนของปี 2566 ซึ่งนั่นก็คือการไปเยือนดินแดนตากาล็อกครั้งแรกและครั้งเดียวของผม โดยผมเน้นเที่ยวตรงพื้นที่เกาะลูซอนและได้ไปเยือนเมืองหลวงอย่างกรุงมะนิลา รวมไปถึงจังหวัดปัมปังงาซึ่งเป็นที่ตั้งของ แองเจเลส ซิตี้ โดยในอดีตพื้นที่แห่นี้เคยเป็นที่ตั้งของกองทัพอากาศของสหรัฐอเมริกาในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยถึงแม้ว่าปัจจุบันจะไม่ได้มีกองทัพของอเมริกาตั้งฐานทัพอีกต่อไปแล้ว แต่กลิ่นอายและบรรยากาศรวมถึงหลักฐานที่กองทัพอากาศของสหรัฐอเมริกาทิ้งเอาไว้ก็ยังคงหลงเหลือให้เห็นอยู่อย่างมากมาย

โดยหนึ่งในข้อพิสูจน์ได้เป็นอย่างดีก็คือ พิพิธภัณฑ์คลาร์ก ซึ่งถือว่าเป็นทั้งสถานที่ท่องเที่ยวและแหล่งข้อมูลที่บอกเล่าเรื่องราวประวัติศาสตร์จากยุคสมัยที่กองทัพอากาศสหรัฐฯมาตั้งฐานทัพในประเทศฟิลิปปินส์ โดยที่พิพิธภัณฑ์คลาร์กจะมีโซนจัดแสดงทั้งในส่วนของพิพิธภัณฑ์รวมไปถึงห้องแสดงแบบ 4 มิติซึ่งมีค่าใช้จ่ายเพิ่มนั่นทำให้ผมเลือกชมเฉพาะในส่วนของพิพิธภัณฑ์ซึ่งราคาค่าเข้าชมจะอยู่ที่ 100 เปโซต่อคนซึ่งตีเป็นเงินไทยก็ตกที่ประมาณ 60 บาท

ส่วนบรรยากาศด้านภายในของพิพิธภัณฑ์ก็จะมีจุดจัดแสดงอยู่หลายโซนทั้งเรื่องราวของประวัติการตั้งฐานทัพของกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกาที่เคยใช้พื้นที่ของจังหวัดปัมปังงาเป็นฐานทัพสำคัญในการรบบนสมรภูมิทะเลแปซิฟิก นอกจากนั้นแล้วก็ยังมีโซนอื่นๆที่น่าสนใจอีกมากมายทั้งเรื่องราวการปะทุของภูเขาไฟในประเทศฟิลิปปินส์ เรื่องของประเพณีและวัฒนธรรมของชาวฟิลิปปินส์ เรื่องราวของภูมิศาสตร์และระบบเชิงนิเวศวิทยาไปจนถึงงานเทศกาลต่างๆซึ่งทุกโซนล้วนแต่มีความน่าสนใจและเสริมสร้างความรู้ให้แก่ผู้เข้าชมได้เป็นอย่างดี

พิพิธภัณฑ์คลาร์ก ตั้งอยู่ในจังหวัดปัมปังงาในประเทศฟิลิปปินส์

โดยมีค่าเข้าชมอยู่ที่คนละ 100 เปโซหรือประมาณ 60 บาท

พื้นที่ของจังหวัดปัมปังงาเคยเป็นฐานทัพของกองทัพอากาศ

สหรัฐอเมริกา ทำให้มีเรื่องราวเกี่ยวกับเครื่องบินมากพอสมควร

ชุดแต่งกายของทหารอากาศชาวอเมริกัน

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2

ภาพสีขาวดำซึ่งบอกเล่าเรื่องราวในสมัยอดีต

ซึ่งกองทัพอากาศสหรัฐฯมาใช้พื้นที่จังหวัดปัมปังงาเป็นฐานทัพ

นอกจากเรื่องราวของกองทัพอากาศสหรัฐฯแล้ว

ก็ยังมีโซนอื่นๆที่น่าสนใจอย่างภาพนี้เป็นเรื่องราวของแฟชั่นเสื้อผ้า

ภาพนี้แสดงให้เห็นถึงวิถีชีวิตของชาวฟิลิปปินส์

ซึ่งก็คือ งานฝีมือประเภทการปั้นหม้อภาชนะต่างๆ

อาวุธยุทโธปกรณ์ที่เคยถูกใช้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2

พิธีการแต่งงานของชาวฟิลิปปินส์ซึ่งจะเป็นไปตามหลัก

ศาสนาคริสต์ซึ่งเป็นศาสนาประจำชาติ

โซนนี้จัดแสดงเรื่องราวของธรณีวิทยา

โดยจะมีพวกหิน แร่ธาตุและวัตถุโบราณที่ถูกค้นพบมานานหลายปี

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

18 กรกฎาคม 2567

EP.174 เดินสำรวจบรรยากาศ

ย่านไชน่าทาวน์ของกรุงมะนิลา

ประเทศจีนเป็นประเทศที่มีประชากรมากเป็นอันดับ 2 ของโลกโดยเพิ่งโดนอินเดียแซงหน้าไปเมื่อไม่นานเท่าไหร่ โดยความหนาแน่นของประชากรทำให้คนจีนบางส่วนตัดสินใจทิ้งถิ่นฐานบ้านเกิดและย้ายไปตั้งรกรากยังต่างประเทศ โดยที่คนจีนก็ไม่ได้ไปกระจุกกันอยู่ในประเทศเดียว แต่ได้เดินทางไปยังหลายประเทศทั่วโลกและไปตั้งรกรากสร้างเนื้อสร้างตัวในดินแดนใหม่ซึ่งเมื่อมีคนจีนหลายคนไปอยู่รวมกัน ทำให้พวกเขาได้สร้างชุมชนชาวจีนขึ้นมาซึ่งจะถูกเรียกกันว่า ไชน่าทาวน์

ปัจจุบันย่านไชน่าทาวน์มีให้เห็นกันอยู่แทบจะทุกที่ทั่วโลกซึ่งย่านชุมชนชาวจีนนี้ก็จะสามารถพบเห็นเอกลักษณ์และวัฒนธรรมที่เสนอความเป็นจีนให้ผู้ที่ผ่านสัญจรไปมาได้เห็นกัน สำหรับในเมืองไทยย่านไชน่าทาวน์ที่มีชื่อเสียงก็จะตั้งอยู่ในแถบเยาวราช ขณะที่ในประเทศฟิลิปปินส์เพื่อนบ้านอาเซียนของไทยก็มีย่านไชน่าทาวน์ซึ่งตั้งอยู่ในกรุงมะนิลาโดยจะตั้งอยู่ใกล้ๆเขตดิวิซอเรียซึ่งผมได้มีโอกาสไปสำรวจบรรยากาศมาเมื่อตอนปี 2023

สำหรับบรรยากาศในย่านไชน่าทาวน์ของกรุงมะนิลา ผมได้ไปสำรวจพื้นที่ในช่วงค่ำคืนและอยากจะรู้ว่าจะมีความคึกคักเหมือนกับแถวเยาวราชในกรุงเทพฯของบ้านเราหรือเปล่า แต่ปรากฎว่าสิ่งที่ผมได้เห็นก็คือ บรรยากาศที่ดูค่อนข้างเงียบและไม่ค่อยคึกคักมากเท่าไหร่นัก แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงมีผู้คนบางส่วนมาเดินเพื่อรับประทานอาหาร ซื้อของกิน โดยในย่านไชน่าทาวน์ที่กรุงมะนิลาก็มีร้านอาหารจีนซึ่งเป็นที่นิยมของคนท้องถิ่นรวมไปถึงร้านค้าที่มีชื่อเสียงซึ่งมีผู้คนมาต่อคิวซื้อของกันและจุดของโคมสีแดงซึ่งเป็นเอกลักษณ์ที่บ่งบอกความเป็นจีนและมักจะตั้งอยู่ในย่านไชน่าทาวน์ของทุกๆประเทศ

นี่คือย่านไชน่าทาวน์ของกรุงมะนิลาในประเทศฟิลิปปินส์

ที่ผมได้ไปสำรวจบรรยากาศมาเมื่อปี 2023

ผมเริ่มเดินสำรวจบรรยากาศในช่วงเวลาเย็น

และต่อเนื่องไปถึงช่วงเวลายามค่ำคืน

ร้านอาหารจีนในย่านไชน่าทาวน์มีอยู่หลายร้าน

ซึ่งมีทั้งแบบร้านสไตล์หรูหราและสไตล์บ้านๆทั่วไป

ร้านนี้เป็นร้านชื่อดังถึงขนาดสื่อดังอย่าง CNN เคยมาทำข่าว

ทำให้มีผู้คนมาต่อแถวซื้อของกันอย่างมากมาย

บรรยากาศย่านไชน่าทาวน์ที่กรุงมะนิลาดูเงียบเหงา

ซึ่งแตกต่างจากย่านเยาวราชของบ้านเราอย่างชัดเจน

ลานน้ำพุในย่านไชน่าทาวน์ในช่วงค่ำคืนจะเปิดไฟแสงสีสวยงาม

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

18 พฤศจิกายน 2567

EP.177 โบสถ์ซานอากุสติน

ฟิลิปปินส์เป็นประเทศเดียวในอาเซียนที่นับถือศาสนาคริสต์เป็นศาสนาประจำชาติซึ่งนั่นก็ทำให้สามารถพบเห็นโบสถ์คริสต์ได้อย่างมากมายในประเทศฟิลิปปินส์ โดยหนึ่งในโบสถ์ที่มีชื่อเสียงของประเทศก็คือ โบสถ์ซานอากุสติน ซึ่งตั้งอยู่ในกรุงมะนิลานอกจากนั้นยังเป็น 1 ใน 4 โบสถ์สไตล์บาโรก แต่สำหรับโบสถ์ซานอากุสตินที่นี่จัดได้ว่าเป็นโบสถ์คริสต์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของประเทศ เนื่องจากว่าได้ถูกขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลกของยูเนสโกเมื่อตอนปี 2003

ผมไปเที่ยวที่กรุงมะนิลาเมื่อตอนเดือนเมษายนของปี 2023 และก็ได้ไปเที่ยวชมโบสถ์ซานอากุสตินมาเช่นเดียวกันซึ่งโบสถ์ซานอากุสตินจะตั้งอยู่ในพื้นที่ของโซนเมืองเก่าอินทรามูรอส โดยวันที่ผมไปก็ตรงกับช่วงที่มีพิธีการแต่งงานภายในโบสถ์พอดิบพอดี ทำให้บรรยากาศดูค่อนข้างคึกคักและมีสีสันซึ่งผมก็ได้เห็นพิธีการแต่งงานตามหลักชาวคริสต์ซึ่งแม้ว่าจะเห็นเพียงเล็กน้อยและมาในฐานะแขกที่ไม่ได้รับเชิญ แต่ก็รู้สึกยินดีกับคู่บ่าวสาวในงานมงคลครั้งนี้ไปด้วย

หลังจากชมพิธีการแต่งงานเสร็จสิ้นแล้ว ผมก็เดินสำรวจบรรยากาศของโบสถ์ซานอากุสตินรวมไปถึงจุดของพิพิธภัณฑ์ซึ่งจะตั้งอยู่ติดกัน สำหรับประวัติของโบสถ์ซานอากุสตินก็จัดว่าเป็นโบสถ์คริสต์แห่งแรกที่สร้างขึ้นบนเกาะลูซอนในช่วงที่สเปนเป็นเจ้าอาณานิคมของฟิลิปปินส์ โดยตัวโบสถ์ถูกสร้างด้วยสถาปัตยกรรมยุโรปแบบบาโรกและตัวโครงสร้างมีความวิจิตรตระการตาซึ่งเน้นแสงเงาให้ตัดกันซึ่งเป็นการปรับให้เข้ากับสภาพอากาศในฟิลิปปินส์

โดยจุดของตัวโบสถ์ที่ผมได้เห็นกับตาต้องถือว่ามีความงดงามยิ่งนักจึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมถึงได้ถูกขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลก ขณะที่ในจุดของพิพิธภัณฑ์ก็จะเป็นการนำเสนอเรื่องราวของศาสนาคริสต์ซึ่งจะมีทั้งเรื่องราวประวัติของพระเยซู สถาปัตยกรรมและความเชื่อต่างๆของศาสนาคริสต์ซึ่งจะได้เห็นทั้งภาพวาด รูปปั้นต่างๆ ภาพของนักบุญและนักบวชคำสำคัญรวมไปถึงภาพแกะสลักจากไม้ โดยในช่วงที่ผมไปดันเป็นช่วงหน้าร้อนระอุแบบสุดๆของฟิลิปปินส์ซึ่งถ้าใครอยากมาเที่ยวชม ผมแนะนำว่าควรมาสักช่วงระหว่างเดือนพฤศจิกายน - กุมภาพันธ์ซึ่งเป็นช่วงที่อากาศดีและไม่ร้อนจนเกินไป ทำให้สามารถเที่ยวชมได้แบบสบายๆ

โบสถ์ซานอากุสตินเป็นโบสถ์คริสต์ที่มีชื่อเสียงของฟิลิปปินส์

โดยตั้งอยู่ในกรุงมะนิลาซึ่งเป็นเมืองหลวง

โบสถ์ซานอากุสตินถูกสร้างด้วยสถาปัตยกรรมแบบบาโรก

ซึ่งด้านภายในมีความวิจิตรและงดงามเป็นอย่างมาก

วันที่ผมไปเที่ยวก็เป็นช่วงที่มีการจัดพิธีแต่งงานพอดี

ทำให้ผมได้ร่วมงานในฐานะแขกที่ไม่ได้ถูกรับเชิญ

หลังจากนั้นผมก็เดินมายังพิพิธภัณฑ์

ซึ่งจะตั้งอยู่ติดกันและภายในมีสิ่งที่น่าสนใจให้ชมมากมาย

พิพิธภัณฑ์จะนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับศาสนาคริสต์

โดยมีทั้งภาพวาดและรูปปั้นต่างๆ

จุดของรายชื่อผู้เสียชีวิตซึ่งก็จะเป็นพวกนักบุญและนักบวช

เรือสำเภาซึ่งเป็นยานพาหนะสำคัญในสมัยอดีต

ซึ่งพวกนักบวชเดินทางด้วยเรือสำเภาเพื่อมาเผยแผ่ศาสนา

ภาพอาหารมื้อสุดท้ายหรือ The Last Supper

ซึ่งเป็นช่วงก่อนที่พระเยซูจะถูกนำไปตรึงกับไม้กางเขน

คลิปวีดีโอ

เขียนโดย MarkMetalFootballTravel

7 ธันวาคม 2567

EP.184 ตลาดกลางคืนบานาเว

ฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่มีเกาะอยู่หลากหลายแห่งโดยสำหรับกรุงมะนิลาซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศก็ตั้งอยู่บนเกาะลูซอน โดยพื้นที่บนเกาะลูซอนก็มีเมืองต่างๆอยู่มากมายซึ่งมีเอกลักษณ์และมีความน่าสนใจอยู่ไม่น้อย โดยในช่วงเดือนเมษายนของปี 2023 ผมได้ไปเที่ยวฟิลิปปินส์เป็นครั้งแรกในชีวิตและเลือกเที่ยวอยู่บนเกาะลูซอนซึ่งเมืองที่ผมได้ไปท่องเที่ยวก็มีทั้งมะนิลา บานาเวรวมไปถึงแองเจเลสซิตี้

สำหรับเมืองบานาเวก็ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเกาะลูซอนและอยู่ห่างจากกรุงมะนิลาเกือบ 10 ชั่วโมงโดยที่ผมได้นั่งรถบัสตอนกลางคืนและไปถึงบานาเวก็เป็นช่วงเช้าตรู่ สำหรับสถานที่ที่เป็นไฮไลท์ของการมาที่บานาเวก็คือ นาขั้นบันไดบานาเว ซึ่งผมก็ได้ไปชมมาเมื่อตอนช่วงกลางวัน ขณะที่ในช่วงกลางคืนผมได้ไปเดินเที่ยวชมบรรยากาศใจกลางเมืองซึ่งมีตลาดกลางคืนให้ได้ชมกัน

สำหรับตลาดกลางคืนของที่เมืองบานาเวก็มีลักษณะที่ไม่แตกต่างจากตลาดท้องถิ่นอื่นๆของหลายประเทศ โดยสินค้าที่ขายกันส่วนใหญ่จะเน้นไปทางของกินซึ่งด้วยความที่อากาศของบานาเวค่อนข้างที่จะหนาวเย็นในช่วงกลางคืนทำให้ของกินที่นี่มักจะขายเป็นพวกของทอดของย่างและของที่ทานกันแบบร้อนๆอย่างเช่น ข้าวโพดย่าง ไก่ย่าง หมูทอดและยังมีเมนูของกินประจำชาติของฟิลิปปินส์อีกมากมาย นอกจากนั้นยังมีสินค้าพวกเสื้อผ้าขายเช่นกันรวมทั้งยังมีการแสดงรอบกองไฟของชนเผ่าอิฟูเกาซึ่งเป็นชนเผ่าพื้นเมืองในบานาเวซึ่งกิจกรรมนี้เป็นไฮไลท์สำคัญและมีผู้คนจำนวนมากที่มารอชมการแสดงรอบกองไฟอันน่าตื่นตาตื่นใจ